Energetyka wiatrowa w ostatnim czasie rozwija się nad wyraz dynamicznie a łączna moc elektrowni wiatrowych działających obecnie w Polsce przekroczyła już 1GW oscylując w okolicach 1,3GW. Moc ta w całości jest wytwarzana jedynie przez lądowe farmy wiatrowe.
Co zatem z morskimi farmami wiatrowymi (MFW)?
Wykonane analizy i badania dotyczące rozwoju farm wiatrowych wykazały iż na krajowych obszarach morskich istnieją również odpowiednie warunki do lokowania farm wiatrowych. Jako najdogodniejsze lokalizacje dla MFW wskazane zostały obszary przybrzeżne znajdujące się wzdłuż wybrzeża, a dokładniej obszary położone pomiędzy Grzybowem (woj. zachodniopomorskie) a Lubiatowem (woj. pomorskie) (obszary położone w rejonie Ławicy Słupskiej, wzdłuż zachodniego i południowego stoku Ławicy Środkowej oraz na wysokości miasta Kołobrzeg).
Według danych szacunkowych podawanych przez Polskie Towarzystwo Energetyki Wiatrowej potencjalna moc elektrowni wiatrowych w polskiej części Bałtyku wynosi około 8GW. Według Krajowego Planu Działań do końca 2020 roku na Morzu Bałtyckim zostanie zainstalowanych 500MW mocy pochodzących z morskich farm wiatrowych. Jest to scenariusz prawdopodobny który oczywiście może ulec zmianie, jednakże zależy on w dużym stopniu od potencjału rynku energetycznego w tym okresie, który oceniany jest na 0,5 – 1GW. Pozostała dostępna moc 7,5 z 8GW zostanie prawdopodobnie w pełni zagospodarowana do 2030r.
Morskie farmy wiatrowe – tzw. farmy offshore z racji swej lokalizacji charakteryzują się większym współczynnikiem wykorzystania mocy zainstalowanej, który wynosi ok. 0,35 – 0,40 (0,2 – 0,25 na lądzie). Powoduje to iż taka farma wiatrowa jest wstanie wygenerować od 60-70% więcej energii elektrycznej niż jej lądowa odpowiedniczka.
Rozwój energetyki wiatrowej w pasie nadmorskim oraz na wodach terytorialnych Polski – budowa oraz przyłączenia farm wiatrowych będzie także katalizatorem rozwoju i modernizacji energetycznych sieci przesyłowych.
